Na enkele razendsnelle maanden, merkten Maarten en ik dat het werk, de aandacht en het onkruid ons blijven inhalen. Telkens we iets schrappen van onze To Do lijst, komen er twee dingen bij. We doen ons uiterste best om bij te benen, maar dit blijkt moeilijk te lukken. Maar toch, speciaal voor jullie, een kleine update.

25 Mei 2014 - Eerste bakdag
Jan de bakker, die in de ingang van de oven al enkele tegels was komen repareren, had ons haarfijn uitgelegd hoe we de oven 'wit' moesten stoken, minsens één keer de avond voordien en dan nogmaals de dag zelf. Maarten en ik houden beide wel eens van een goed kampvuur dus met de babyfoon in het bakhuis een gezellig vuurkestook gehouden. Van mijn papa hadden we de snoeisels van een wijngaard gekregen als 'hetzel' omdat kleine droge takkenbussels blijkbaar het beste zijn. Eenmaal goed heet (Maarten zijn haar danig ingekort vanvoor) kon de oven dicht en moest hij afkoelen.
Zondag ochten deeg gekneed, bloem, water, zout en gist. Simpel geluk. Terwijl we de oven een tweede keer opstoken, laten we de degen rijzen. Verschillende soorten brood en pizzadeeg. Het volk begint toe te komen. Tijd voor een drankje een babbeltje en wat toelichting. Tweede kneding en tweede rijzing. Ondertussen goed stoken en genieten.
Ik heb me ondertussen in de keuken ook bezig gehouden met het maken van heerlijke vlierbloesemsiroop, ze waren zo geurig dat ik er absoluut niet aan kon weerstaan. Zal 6l siroop voldoende zijn voor de opendeurdag???
Het moeilijkste aan het bakken is de hete assen verwijderen en dan de oppervlakte van de oven dweilen, zodat je heerlijk op steen kan bakken. Met een beetje zenuwen lukt het allemaal goed. Pizza's worden belegd en gaan erin. Iedereen gelukkig met een hapje. Daarna de broden en een kip/rijst schotel voor het avondeten. Een uurtje later is iedereen gelukkig en voldaan. Voor herhaling vatbaar. Misschien al sneller dan het najaar.

1 Juni Viltworkshop olv Katrien Grolus
En dat het gezellig was. We hebben met z'n allen goed gevilt, het was super lekker weer en iedereen was content. Ik heb weer vanalles bijgeleerd en kijk uit naar de volgende workshop. Aangezien Katrien op het einde van de zomer moet bevallen, zal het waarschijnlijk maar helaas pas volgend voorjaar terug doorgaan. Als je op de hoogte wil gehouden worden, laat ons iets weten via ons contactformulier. Het meest ambitieuze werk was zeker de meiklokjesmuts, met mooi resultaaat tot gevolg.

Het heeft even geduurd, toch een week of zeven, voordat ik ineens besefte wat voor een opmerkelijk leven we aangevangen hebben. Gisterenavond rond een uur of negen, de zon bijna helemaal onder, op mijn knieën in de vochtige aarde aan het wieden tussen de opkomende erwtenscheuten.  Maarten was ondertussen de oven aan het voorstoken, vandaag krijgen we vers gebakken brood. Nu dat we de opening tijdelijk hebben uitgesteld lijkt het alsof de weggevallen druk ervoor zorgt dat we harder kunnen werken en ons beter kunnen focussen.

We hebben het schapenstalletje afgebroken en ik verdiep me in The Humanure Handbook. Eenmaal de composttoilet er is en we de omheining tussen het bos en de weide hebben aangepast kunnen we open gaan. Ondertussen wachten we op de goedkeuring van de Gemeente Bierbeek en zijn we gelukkig in ons huis, gelukkig met het vele werk dat het met zich mee brengt en gelukkig dat we een brave dochter hebben die 's avonds rustig slaapt.

Wat een opmerkelijk leven...

Afgelopen woensdag hebben ze onze dakisolatie geleverd. Maarten is gisteren begonnen in wat onze toekomstige slaapkamer moet worden met het afbreken van de huidige. Het gaat goed vooruit.
Afgelopen zondag namiddag hadden we onze eerste gezellige namiddag workshop. We persten, schilden en kookten tal van lekkere citrusgerechtjes.
De recepten kan je hier onder  vinden.


Ondertussen is ook onze tuin geploegd, de eerste groentjes zijn gezaaid en de zolder is bijna af. Het bakhuis is uitvoerig getest en goedgekeurd.


Wij hebben nog 16 dagen tot de grote opening, het wordt spannend!

Als jullie dit lezen betekent het dat we live zijn met onze site. Eindelijk. Een kort overzicht van hoe we hier kwamen.
Nadat we in 2012 terugkwamen uit Italië en onze intrek namen in een kleine studio hadden we nooit gedacht dat dit onze toekomst zou zijn. We dachten aan ander werk en kindjes en voor we het wisten was ik zwanger. Dit betekende dat we niet gingen emigreren, dat we in België onze toekomst gingen uitbouwen, maar hoe?
We zochten naar een geschikte plek om te wonen en naar een goeie manier om betekenis te geven aan ons leven en aan het nog ongeboren leven in mijn buik. Die betekenis kwam er na een nieuwsbrief van Inverde. Een concessie op een boswachterswoning wat is dat?
Dus Maarten nam wat vrienden en zijn vader mee naar de opendeurdag, we lazen wat dingen online en kwamen op allerhande ideeën over wat we met deze ex-boswachterswoning konden doen. We schreven een klein dossiertje  en op 16 September 2013 (mijn uitgerekende datum) stuurden we het aangetekend op. We hadden niet gedacht een kans te hebben op een leven op deze unieke plaats, maar op 1 November kwam het verlossende telefoontje, alsof we het zagen zitten!!!

Op 12 November namen we Johanna mee naar Brussel en tekenden we ons 15-jarig concessiecontract met OC-ANB, nu was het alleen nog afwachten.

Ons project in 5 woorden: bio-moestuin, workshops, bakken, kinderkampen en gastvrijheid.

Tijd voor de uitwerking. We namen contact op met designers, kochten een domeinnaam, programmeerden deze site voor beginners, namen een ondernemersnummer en verhuisden.

31 januari kregen we de sleutels, het begin van ons leven aan de grens.

Op deze blog wil ik al mijn projectjes in Boshuis Het Spoor delen met geïnteresseerden. Recepten van dingen die ik kook, patronen van dingen die ik maak. Ik geloof in delen en hoop dat jullie er iets aan hebben.

Veel plezier. En altijd welkom in Boshuis Het spoor, check onze agenda voor onze geplande activiteiten.

Bij deze is ook mijn eerste blog een feit.